Blog
Jak przechowywać korę?
Kora ściółkowa zyskuje na popularności nie tylko dzięki temu, jak odżywia i chroni rośliny w naszym ogrodach, ale również przez swój wygląd i to w jak łatwy sposób nadaje nowego charakteru każdej przestrzeni zielonej. Coraz więcej osób więc decyduje się na zakup kory do swojego ogrodu, często nie wiedząc jaka ilość jest im rzeczywiście potrzebna. To sprawia, że wykorzystując jedynie część nabytej kory pozostawieni są przed wyzwaniem przechowania reszty materiału. Na szczęście przechowywanie kory ściółkowej nie wiąże się z wielkimi przygotowaniami, nie wymaga niemal żądnych nakładów finansowych ani dużej przestrzeni i jest niezwykle proste!
Czym się kierować przy wyborze grubości kory?
Kora drzewna z rosnąca popularnością wykorzystywana jest do ściółkowania wielu kwasolubnych roślin, jak m.in.: iglaków, azalii, wrzosów, różaneczników i wielu innych krzewów ozdobnych. Zdecydowanie najczęściej wykorzystuje się do tego korę sosnową. Zainteresowanie tym materiałem wynika z wielu zalet, jakie oferuje ściółkowanie nią roślinności ogrodowej. Do najważniejszych z nich należą: poprawa wyglądu przestrzeni ogrodowej, ograniczenie rozrostu chwastów i innych niepożądanych roślin, poprawa jakości gleby oraz zabezpieczenie gleby i korzeni przed mrozem i suszą.
Którą korę wybrać – kompostowaną czy nieprzekompostowaną?
W czasie procesu obróbki, któremu poddawana jest kora po zebraniu zmienia ona swoje właściwości za sprawą wielu procesów chemicznych i biologicznych. Dzięki kompostowaniu można przede wszystkim uzyskać surowiec o znacznie wyższym pH - kora długotrwale pryzmowana może wykazywać nawet odczyn 6,5 pH. Dodatkowo jest ona dużo bogatsza w składniki mineralne i pożyteczne bakterie, co pozytywnie wpływa na glebę w podłożu, więc w efekcie i na same rośliny. Ponadto zabezpiecza glebę przed procesami niszczenia i utrzymuje w niej stały, odpowiedni poziom wilgoci, co również kreuje doskonałe środowisko dla wzrostu roślin.
Dlaczego kora sosnowa to dobry materiał ściółkowy?
Kora, jako materiał ściółkowy zyskuje coraz większą popularność. Nie bez powodu! To doskonały surowiec pozwalający na poprawę stanu roślin i wyglądu ogródka. Podsypywanie roślin korą niesie za sobą wiele korzyści dla jej ogólnej kondycji i wyglądu całego ogrodu. Kora dzięki swoim właściwościom skutecznie poprawia warunki ziemi i ogranicza rozwój chwastów. Poza niechcianą roślinnością, dzięki ściółce z kory można zapobiec `obecności drobnych szkodników oraz groźnych grzybów chorobotwórczych.
Które rośliny w ogrodzie dobrze jest podsypać korą?
Ściółkowanie roślin ogrodowych nie tylko pozytywnie wpływa na estetykę otoczenia, ale i niesie za sobą korzystne skutki dla zdrowia roślin. Takie, które rosną na podłożu wyłożonym ściółką zyskują wiele dzięki wartościom odżywczym, w które bogata jest kora do podsypywania roślin oraz dzięki samej jej obecności, gdyż doskonale izoluje grunt. Do największych korzyści płynących z podsypywania roślin korą należy zdolność utrzymywania poziomu wilgotności w glebie, co dodatkowo zmniejsza koszty podlewania, znaczne ograniczenie rozrostu chwastów wokół rośliny, ochrona korzeni przed przymrozkami zimą, a latem przed nadmiernym nagrzewaniem powierzchni pod rośliną, ochrona przed niektórymi szkodnikami oraz zakwaszenie gleby.
Jaką wybrać korę do zakwaszenia ziemi?
Ściółkę na ogół podzielić można na cztery główne grupy biorąc pod uwagę klasyfikację odczynową: zasadową, obojętną, lekko kwaśną oraz kwaśną. W zależności od potrzeb różne rośliny będą rosły silniejsze w różnych rodzajach podłoża. Zakwaszenie gleby jest więc potrzebne, by stworzyć możliwie najlepsze warunki dla wzrostu roślin kwasolubnych. Do roślin takich należą przede wszystkim wrzośce, ale oprócz tego drzewa i krzewy iglaste, azalie, różaneczniki czy magnolie. Poza tym, kwaśne podłoże świetnie sprawdzi się pod krzewami owocowymi - agrestem, borówką amerykańską i żurawiną. Kiedy takie rośliny nie będą rosły na podłożu kwasowym, nie będą w stanie pobierać z ziemi niezbędnych substancji odżywczych takich jak azot, fosfor, potas czy żelazo. W takiej sytuacji, poza tym, że wypuszczą słabe liście, nie będą urodzajne w owoce to nawet przymrą.
